Na 7 titels op een rij stopt de succesvolle reeks van RSCA Women abrupt met een trofeeënloos seizoen. Na de gemiste beker, ook een gemist kampioenschap. Een mokerslag die ze bij Anderlecht niet hadden zien aankomen. Anderlecht-trainer Farid Goreishvand neemt de harde dobber voor zijn rekening: "Ik wil niet dat mijn team zichzelf de schuld geeft. Als ze naar iemand willen wijzen, moeten ze dat naar mij doen als coach."
"Dit komt hard binnen", beseft Anderlecht-trainer Farid Goreishvand, die met zijn ploeg dit seizoen van de ene teleurstelling in de andere tuimelt.
"De titel is vooraf op papier de grootste doelstelling van de club. En die behaal je niet. Dan kun je alleen maar uitermate teleurgesteld en kwaad zijn."
Goreishvand vond dat de teloorgang van zijn ploeg na een kwartier begon: "We pakken dat eerste doelpunt te makkelijk, dat is vermijdbaar. En het komt op een moment dat je alles onder controle hebt, dus op het verkeerde moment."
"Uiteindelijk probeer je dan tot kansen te komen, maar dat waren maar halve. Op de counter loop je de 0-2 op en dan is het boeken toe."
Die tweede Europese beker is maar een magere troost.Farid Goreishvand, trainer Anderlecht
En dus moet Anderlecht zich volgend seizoen voor het eerst in 8 jaar troosten met de tweede Europese beker: "Dat is maar een magere troost", is Goreishvand nuchter.
"We zitten met veel vrouwen die afscheid nemen. Hen wil je geen tweede Europese beker geven. Nu betekent het nog niets, komend seizoen is dat misschien anders. Maar dat is de toekomst, daar kopen we vandaag niets mee."
Wat die toekomst brengt, weet Goreishvand nog niet. Want hij pakt de volledige verantwoordelijkheid voor dit foutgelopen seizoen.
"Ik heb daarstraks tegen mijn team gezegd dat ze zichzelf de schuld niet mogen geven. Als je naar iemand wilt wijzen, wijs dan naar mij als coach. Ik ben de eerste die dat ook zelf zal doen. Na vandaag ga ik misschien eerst zelf mijn conclusies trekken, voor we zien wat de toekomst zal brengen."
Vanzeir: "De honger naar mijn eerste titel blijft groot"
Ook Luna Vanzeir ervaart een enorme teleurstelling. Zij hoopte door Leuven in te wisselen voor Anderlecht, dat ze haar eerste titel zou vieren, maar dat draaide verkeerd uit.
"Superveel emoties, vooral enorme teleurstelling. We hadden iets anders gehoopt toen we hierheen kwamen. Dit is heel zwaar en zal nog even pijn doen."
"Als we eerlijk zijn, moest er in de eerste helft wel een doelpunt vallen. Met een 1-1 waren we misschien terug vertrokken. Dat doelpunt valt niet en dan hebben we het in de tweede helft te makkelijk weggegeven en te weinig gecreëerd."
"Maar kijk, het leven gaat voort, we moeten vooruitkijken. We zullen trouwens niet veel tijd hebben om erbij stil te staan met de internationale verplichtingen die eraan zitten te komen. Maar mijn honger naar een eerste titel blijft groot, hopelijk zit dat er volgend seizoen wel in."
De Caigny: "Niet hoeven winnen, speelde niet mee"
Volgens Tine De Caigny lag het feit dat Anderlecht niet hoefde te spelen voor de overwinning niet aan de basis van het gemiste kampioenschap: "We zijn hierheen gekomen met één doel en dat was winnen. Dus dat speelde niet mee, neen. Het was vandaag gewoon niet onze dag."
"Eerste helft kregen wij de kansen, maar maakten ze niet af en dan kregen we één tegen en was het prijs. Dan weet je dat ze alles sluiten en het moeilijk wordt om kansen te creëren. Bij velen was het vat ook af op het einde."
Nu moeten we niet meer zeven over "Wat als", daarvoor is het nu te laat.Tine De Caigny, Anderlecht
"Het is zeker niet hoe we dit seizoen wilden eindigen, maar daar kunnen we nu niets meer aan veranderen. Gefeliciteerd, Leuven. Nu moeten we niet meer zeveren over "Wat als dit of wat als dat?", daarvoor is het nu te laat. Het is nu zo."
