
Jarenlang zagen ze stadsgenoot Sevilla schitteren op het Europese toneel. Maar nu is het eindelijk hun moment: Real Betis staat voor het eerst in de clubgeschiedenis in een Europese finale. De tegenstander? Niemand minder dan Chelsea. De Engelse grootmacht is torenhoge favoriet, maar toch is Betis niet kansloos - en dit is waarom.
Door het oog van de naald kruipen. Dat is wat Real Betis in de halve finale tegen Fiorentina deed.
Even leek alles verloren, maar in de verlengingen van de 2e wedstrijd kantelde het tij. In minuut 97 koos Antony eens niet voor eigen roem, maar legde hij de bal perfect klaar voor Abdi Ezzalzouli, die koel bleef en de winnende treffer binnentikte.
Zo schreef Betis geschiedenis: voor de eerste keer ooit staan ze in een Europese finale. Vanavond in Wroclaw is de Engelse grootmacht Chelsea de tegenstander.
Voor velen is het een onmogelijke opdracht. Maar de fans van Betis durven te dromen. En daar zijn 2 goede redenen voor: de dominantie van Spaanse ploegen in Europese finales en een man die koste wat kost wil winnen.
25 (!) finales op rij gewonnen
Sinds Valencia CF in de Champions League-finale van 2001 na strafschoppen verloor van FC Bayern München, heeft geen enkele Spaanse club nog een Europese finale verloren.
Een opmerkelijke reeks: Spaanse ploegen hebben sindsdien maar liefst 25 Europese finales op rij gewonnen. Ze staan er misschien niet elk jaar, maar áls ze er zijn, dan grijpen ze ook de trofee.
De meest recente? Real Madrid, dat vorig jaar Borussia Dortmund wist te verslaan in de Champions League-finale. Bovendien draagt niemand meer bij aan die indrukwekkende run dan Sevilla FC - alias Mr. Europa League - met maar liefst 7 Europa League-titels op hun naam.
Die reeks laat Betis-fans dromen. Want als de geschiedenis zich herhaalt, dan mag Real Betis vanavond de Conference League-beker in de lucht steken.

Herboren Braziliaan
Maar makkelijk wordt het niet. Tegenstander Chelsea staat dit seizoen nog met lege handen en is vastberaden om het jaar toch nog glans te geven met een beker. Al is er wel 1 iemand bij Betis die dat wil vermijden: Antony.
In januari vertrok de Braziliaan op huurbasis van Manchester United naar Betis.
Dat deed hij met volle overtuiging, want zijn relatie met de club uit Manchester was allesbehalve vlekkeloos. Controverses en spanningen stapelden zich op. Zo werd hij bijvoorbeeld beschuldigd van huiselijk geweld.
De hoogdagen van bij Ajax kwamen er bovendien ook niet meer. In 96 wedstrijden voor Manchester United kwam Antony tot slechts 12 doelpunten en 5 assists. Fans waren het zat en begonnen hem uit te jouwen en uit te lachen.
De overstap naar Betis was voor Antony dus dé kans op een frisse start - en die greep hij met beide handen. Met 9 goals en 5 assists in 25 wedstrijden groeide hij bij de ploeg uit Sevilla uit tot dé uitblinker van de tweede seizoenshelft.
Ik voelde de wil om te voetballen niet meer.Antony
Enkele dagen voor de belangrijke finale blikte de Braziliaan terug op zijn moeilijke periode bij Manchester United. Die was niet alleen sportief lastig, maar ook mentaal zwaar.
"Ik moest mezelf opnieuw vinden, door alles wat ik persoonlijk heb meegemaakt. Ik wilde dingen doen, maar het leek alsof het niet lukte, omdat ik niet gelukkig was. Ik voelde de wil om te voetballen niet meer", vertelde de Braziliaan in tranen.
"Toen ik dat plezier niet meer voelde, maakte ik moeilijke tijden door (bij Manchester United). Ik vertelde tegen mijn broer dat ik het niet meer aankon."
"Voor mij was het erg ingewikkeld, maar dankzij God en de hulp van mijn familie heb ik me kunnen herstellen. Ik ben nu erg gelukkig", sloot hij af. Real Betis wil daar graag een vervolg aan breien en probeert om Antony definitief over te nemen van Manchester United.
Dat de Braziliaan vanavond gebrand is om de trofee te grijpen, staat buiten kijf - zeker nu Manchester United de Europa League-finale tegen Tottenham verloor en met lege handen achterblijft.
Voor Antony zou het de ultieme revanche zijn: zelf een prijs winnen, terwijl zijn ex-club met lege handen het seizoen afsluit. En zo Real Betis de eerste Europese prijs in de clubgeschiedenis te schenken.
